اما نيستي

تا اضطراب جهان را كنار تو

. . .

. . . اما نيستي كه

كثرت لذت بودن به همین طعم های جور دیگر است

طعمی كه از سلامی دور بلند بلند می دود میان موی رگهای آدم

و انگار از اشتیاقی نانام، تمام تمایل آن روزها متورم می شود

سر باز می كند و شعله می كشد

. . .

زمان دارد جلو می دود و ما گريزان پس مي كشيم

پي جوي نداشته ها و شايد داشته هامان

كاش يكي از اول گفته بود زندگي همه اش همين است

فقط بايد گشت و گشت

پیكسل پیكسل . . . فريم فریم

علي / ارديبهشت 1388

هزار و يك به توان تو!عاشقت شده ام
نه مست چشم سياه تو، عاشقت شده ام
كمي شمايل تو؛ قسمتي هواي خدا
بنام پاك خداي تو! عاشقت شده ام
ميان پيچ و خم تب، تنــيده اي به تنم
شكفته ام به هواي تو، عاشقت شده ام
لهيب تشنگي ام از دعاي باران نیست
تويي و هـُـــرم نواي تو! عاشقت شده ام
صداي پاي زمين نبض توست مي شنوی؟
بزن، بخوان كه براي تو! عاشقت شده ام

. . .
و شعر لكنت مرديست از تبار سكوت
پر از نگفته براي تو...عاشقت شده ام

.

علی/1388

دلهره ی نوشتن
بزرگ شده

مثل درد

سنگین شده ام
چون تومور
میان نسوج بودنم
- بدخیم و نانام -
بردارم
از پیش پای خودم
چاره ام کن
که برگردد زمین روی دور

. . .

علی / فروردین 88