هیچ!

هیچ اگر سایه پذیرد، ما همان سایه ی هیچیم...

شعرهايم حالا به برف باران زده مي ماند، آب مي شود در گريه هاي خودش...

علي، اتاوا، اسفند٩١

مثل دود سيگار...

هواي تو از فاصله نيمه باز اين پنجره، بيرون مي كشد مرا... به ناكجا آباد!

علي/اتاوا/ يك بهمن نودويك

چقدر خوب است

که نیستی

آتشم را زبانه بکش

دوره ام کن

تنیده شدم از اتفاق تو

. . .

فصل برداشت

خودم خبرت می کنم

علی / اتاوا / جمعه 29 مهر 1390

می خواهمت ای عشق، ای زیبای زیبا !!

شیدای من! سرشارم از عطر تن تو

آرام باش ای التهاب بی بهانه

تکرار کن نجوای نام عاشقی را

از دل نترس ای اضطراب بی بهانه

بغضت امانم را بریده، بی امانم!

بشکن! بهارم کن! عذاب بی بهانه

آغوش من یعنی همیشه حسرت تو

تعبیر شو ای فصل خواب بی بهانه

می خواهمت ای عشق، ای زیبای زیبا

می خوانمت ای شعر ناب بی بهانه

علیِ اکبر عسگری / اتاوا

پنجشنبه 28 مهر 1390 / Oct - 20 - 2011

هنوز هم دلم تنگ مي شود

براي محض حرف زدنت

و براي

تکيه کلام هايت

که نمي دانستي

فقط کلام تو نبود!

من هم به آنها

تکيه داده بودم

شاعر : N/A

سرشار شعر خورشید

لبریز لمس لبخند

بسیار

بوسه

بستر

.

.

.

باید

بهانه

باران

«واين قصه زندگي آدم‌هاست»

اين را فرشته‌اي به فرشته‌اي ديگر گفت

اما نيستي

تا اضطراب جهان را كنار تو

. . .

. . . اما نيستي كه

كثرت لذت بودن به همین طعم های جور دیگر است

طعمی كه از سلامی دور بلند بلند می دود میان موی رگهای آدم

و انگار از اشتیاقی نانام، تمام تمایل آن روزها متورم می شود

سر باز می كند و شعله می كشد

. . .

زمان دارد جلو می دود و ما گريزان پس مي كشيم

پي جوي نداشته ها و شايد داشته هامان

كاش يكي از اول گفته بود زندگي همه اش همين است

فقط بايد گشت و گشت

پیكسل پیكسل . . . فريم فریم

علي / ارديبهشت 1388

هزار و يك به توان تو!عاشقت شده ام
نه مست چشم سياه تو، عاشقت شده ام
كمي شمايل تو؛ قسمتي هواي خدا
بنام پاك خداي تو! عاشقت شده ام
ميان پيچ و خم تب، تنــيده اي به تنم
شكفته ام به هواي تو، عاشقت شده ام
لهيب تشنگي ام از دعاي باران نیست
تويي و هـُـــرم نواي تو! عاشقت شده ام
صداي پاي زمين نبض توست مي شنوی؟
بزن، بخوان كه براي تو! عاشقت شده ام

. . .
و شعر لكنت مرديست از تبار سكوت
پر از نگفته براي تو...عاشقت شده ام

.

علی/1388

دلهره ی نوشتن
بزرگ شده

مثل درد

سنگین شده ام
چون تومور
میان نسوج بودنم
- بدخیم و نانام -
بردارم
از پیش پای خودم
چاره ام کن
که برگردد زمین روی دور

. . .

علی / فروردین 88

.

.

.

.

آبستن توام
بالبخند به دنیا بیا

!...

برای سمت سکوت سرودهای تنت. . . !

باد میان باغ قدم می زند،
باران دم در این پا و آن پا می کند

و من

میان سکوت سرودهایی سکنی گرفته ام

که از تو
آغاز می شود

. . .

نه طعم سکه داری

نه سکو

اما

تمام دارایی های دنیا را میان صدف دندانهایت

پنهان کرده ای

لبم ترک برداشته

چقدر تشنه ی بوسه هایت هستم

May 27 2007

/ POLAND

تو، مثل هيچكس...

چه جمله اي كه مكان و زمان نمي خواهد
به هر زبان كه بگويي ... زبان نمي خواهد!
چه جمله ايست كه از تو براي اثباتش
به جز دو چشم دليل و نشان نمي خواهد
چه جمله ايست كه وقتي شنيدم از دهنت
دلم به جز دل تو همزبان نمي خواهد
ستاره ها همه دور مدارشان باشند
تو ماه من شده اي! كهكشان نمي خواهد!
تو ماه من،پر پرواز من شدي باتو
پر از پرنده شدن آسمان نمي خواهد
نگاه كن! قلمم مثل چشم تو شده است
براي گفتن حرفش دهان نمي خواهد!
حديث ما همه در جمله اي خلاصه شده
كه (دوستت دارم) داستان نمي خواهد!
كه (دوستت دارم) يعني كه (دوستت دارم!)
كه (دوستت دارم) امتحان نمي خواهد!!!